نقش زبان بدن در تدریس زبان انگلیسی ( قسمت دوم)

با وجود محدودیت در واژگان برای تدریس به دانش آموزان، معلمان در مدارس یا در آموزشگاه ها باید از زبان بدن در تدریس برای ساده‌ سازی آموزش استفاده کنند. در این مطلب، تلاش می شود تا نحوه ی استفاده از زبان بدن در تدریس زبان انگلیسی ارائه داده شود. زبان بدن در تدریس می‌تواند علاقه دانشجویان به یادگیری انگلیسی را تحریک کرده، و چهار مهارت گوش دادن، صحبت کردن، خواندن و نوشتن را ساده کرده و دشواری یادگیری انگلیسی را بهبود ببخشد.

همانطور که در مطلب نخست اشاره شد، زبان بدن در تدریس یک ابزار مهم است که به افراد کمک می‌کند با آن بخش ‌های مختلف بدن که می‌توانند ببینند، ارتباط پویاتری برقرار کنند. به نوعی می‌توانیم آن را زبان ساکت بنامیم. زبان بدن در تدریس و آموزش را می توان به زبان دیدن، زبان تماس بدن، ژست، رفتار، حالت چهره، و زبان لباس تقسیم کرد. چرا که این زبان نقش مهمی در ارتباط زبان بازی می‌کند. زبان بدن در تدریس می‌تواند بیان کند که چگونه یک فرد در مکان مورد نظرش، می‌ایستد، حرکت می‌کند، و غیره.

زبان بدن در تدریس

ضرورت و اهمیت استفاده از زبان بدن در تدریس انگلیسی

تصویرسازی تفکر دانش آموزان به واسطه زبان بدن در تدریس توسعه می‌یابد. چرا که آن‌ها نمی‌توانند همواره و به طور مداوم در کلاس تمرکز کنند. تدریس سنتی انگلیسی همیشه به این صورت است که دانش آموزان به معلمان، در حین ادای کلمه و جمله گوش می‌دهند. اما این کار باعث می شود تا آن ها عمدتا احساس خستگی و بی حوصله‌گی کنند. در پایان، یادگیری زبان به یک خاطره محض و تکرار مکانیکی تبدیل می‌شود. این امر موجب رشد توانایی زبانی دانش آموزان نمی‌شود، بلکه علاقه دانش آموزان به یادگیری زبان انگلیسی را از بین می برد.

هنر استفاده از حرکات در زبان بدن در تدریس انگلیسی

معلمان از حالات مناسب برای انتقال افکار خود استفاده می‌کنند و به همین واسطه نیز، احساسات خود را نشان می‌دهند. این کار به تشویق و توسل به کلاس نیز می‌افزاید. ژست یا حرکات بدن به این معنی است که ما با حرکت و رفتار دستان و انگشتان خود، افکارمان را بیان می‌کنیم.

در مرحله اولیه یادگیری، بچه‌ها مملو از کنجکاوی و علاقه هستند، اما با وجود دشواری های پیش رو در آموزش، رفتار آنها کم کم سرد و منفی خواهد شد. در واقع، دانش آموزان برای یادگیری اولیه با تقلید و عمل بهتر موضوعات را می آموزند. این ویژگی به شما کمک می‌کند که مفید واقع شوید. در کلاس درس، معلم می‌تواند برخی از حالات را برای بیان آنچه که می‌خواهند انجام دهند. برای مثال، زمانی که معلم این جمله را توضیح می‌دهد: ” He is fat “، ممکن است با باز کردن دست ‌هایش در اطراف شکم این موضوع را بهتر به دانش آموز منتقل کند. اگر جمله ی ” She is slim” را تکرار کند، می‌تواند مدل قوس های بدن او را مانند حرف S ارائه دهد، تا اثرگذاری به شکل موثر انجام شود. حرکات زنده و واضح در زبان بدن در تدریس به دانش آموزان کمک می‌کند، درک خود از زبان انگلیسی را عمیق‌تر سازند.

برخی از حالات ساده دیگر نقش انتقال پیام معلمان را ایفا می‌کنند. برای مثال، جمله ی “come here.” (معلم یک دستش را دراز می‌کند که با کف دست اشاره می‌کند، بعد به سمت خویش اشاره می‌کند)”good” (با انگشت شست به سمت بالا) و غیره. به طور کلی، ژست و حرکات نقش بیشتری در زبان بدن در تدریس ایفا می کنند. بنابراین، عبارات فراوانی را می توان به کمک آن ها پیدا کرد. با این حال، معلمان نمی توانند از حرکات بدشکلی برای منحرف کردن دانش آموزان استفاده کنند. این محدودیت موجب می شود که انتخاب حرکات ساده و بهتر انجام شود.

تدریس زبان

هنر استفاده از ارتباط چشمی در زبان بدن در تدریس

با کمک چشم یک نفر، می‌توانیم سوالات درونی او و نگرش ‌هایش را بدانیم. بنابراین تماس چشمی احساسات عالی را بیان می‌کند. معلم از ارتباط چشمی اش به شیوه ی هنری استفاده می‌کند تا تاثیرات تحصیلی خود را بهبود بخشد. اول اینکه ارتباط چشمی بین معلمان و دانش آموزان تاثیر بهتری در روند تدریس خواهد گذاشت. ارتباط چشمی یکی از مهم‌ترین انواع ارتباطات غیر کلامی در زبان بدن در تدریس کلاسی است. معلمان معمولا با چشم‌ های خود حرف و یا لبخند می‌زنند.

این ارتباط در زبان بدن در تدریس می‌توانند کاری کند که دانش آموزان احساس کنند که مورد توجه معلم خویش قرار گرفته، و یا مورد تشویق واقع شده اند. زمانی که تدریس می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که به همه دانش آموزان توجه خواهید داشت. هر دانش‌آموز باید کاملاً مهم در نظر گرفته شود، و به نوعی او باید جداگانه به چشم بیاید. معلم ممکن است اطلاعات دانش آموزان را از تماس چشمی خود دریافت کند.

برای مثال، دانش‌آموزی که هر از گاهی با چشم ‌هایش سقف را تماشا می‌کند، این منظور را منتقل می‌کند که به شدت تحت‌تاثیر قرار گرفته است. و اگر در چشمان دانش آموزان شک و تردیدی وجود داشته باشد، معلم می‌تواند بداند که آیا آن ها محتوای آموزشی را درک کرده‌اند یا نه. به عبارت دیگر، چشمان دانش آموزان می‌توانند برخی پیام‌ها را به معلمان بدهند. معلم باید از طریق تماس چشمی با دانش آموزان روند زبان بدن در تدریس را بهبود ببخشد.

هنر استفاده از فاصله زبان بدن در تدریس

فاصله بین مردم هنوز معنای اطلاعاتی دارد. فاصله بدن یک نوع زبان بدنی نیز محسوب می شود. در کلاس‌های درس زبان انگلیسی، معلمان در موقعیت‌ های مختلفی ایستاده‌اند، که احساسات متفاوتی به دانش آموزان ارائه می‌دهند. هنگامی که معلمان در نزدیکی دانش آموزان با فاصله ی دو تا سه متر می‌ایستند، این فاصله می‌تواند یک نوع کنترل را ایجاد کند. اگر برخی از دانش آموزان در کلاس درس متمرکز نباشند، معلم تنها باید به جایی نزدیک خود برود، که وضعیت ذهنی دانش آموزان را با کمک زبان بدن در تدریس خویش تغییر دهد.

معلمان معمولا دانش آموزان را راهنمایی می‌کنند. وقتی معلم درسی را ارائه می‌کند، می‌تواند به منطقه فضایی دانش آموزان وارد شود. اگر او این کار را انجام دهد، رشته‌ های فکری آنان را کنترل کرده، و تلفظ غلط آن‌ها را به درستی تصحیح خواهد کرد. علاوه بر این، اگر معلم دیکته را با راه رفتن درست در کلاس درس ارائه کند، می‌تواند توجه دانش آموزان را به طرز بهتر و بیشتری جلب نماید. اگر معلم روی سکویی که از دانش آموزان چهار تا پنج متر فاصله دارد، می‌ایستد می تواند از جهتی دیگر توجه آن‌ها را به خود جلب کند. برخی از معلمان اغلب شکایت می‌کنند که وقتی در کلاس‌های چند رسانه‌ای تدریس می‌کنند نمی‌توانند تاثیر تحصیلی رضایت ‌بخشی را بگیرند.

آموزش زبان

تقویت اثر مطالعه با کمک زبان بدن در تدریس

زبان بدنی یکی از پر معنی ترین زبان‌ها در آموزش به ویژه در ارائه زبان انگلیسی است. با استفاده از زبان بدن در تدریس به شیوه ای مناسب، معلمان نه تنها می‌توانند از زبان فارسی برای توضیح زبان انگلیسی اجتناب کنند، بلکه می‌توانند تعامل بین خود و دانش آموزان را ارتقا دهند، و در عین حال تاثیر یادگیری انگلیسی را افزایش دهند. برای مثال، در مدارس ابتدایی، تدریس شماره انگلیسی از ۱ تا ۲۰ است. در آموزش دیجیتال، اگر روش تدریس معلم به طور صریح انجام نشود، دانش آموزان ممکن است احساس کسالت کنند، پس هدف آموزش را نمی توان به دست آورد و علاقه دانش آموزان به تحصیل انگلیسی کاهش می‌یابد. معلمان می‌توانند از زبان بدن در تدریس دیجیتال استفاده کنند.

در ابتدا، آنها می‌توانند اعداد ۱ تا ۱۰ را بخوانند. برای مثال، زمانی که معلم شماره ۳ را تدریس می‌کند، معلمان می‌توانند سه انگشت خود را به دانش آموزان ( بدون آوردن کلمه ی فارسی آن) نشان دهند. سپس دانش آموزان این عمل را جالب قلمداد کرده، و بلافاصله آن را تقلید می کنند. در عین حال معلمان به دانش آموزان کمک می کنند که چطور اعداد صحیح را بگویند، و افرادی را که انگشت نادرست را نشان می‌دهند اصلاح کنند. به این ترتیب، دانش آموزان احساس جالبی خواهند کرد و تاثیر مطالعه با کمک زبان بدن در تدریس بسیار خوب خواهد بود.

زبان بدن

کاربرد استفاده از زبان بدنی در گوش دادن

همانطور که همه ما می‌دانیم، گوش دادن نقش مهمی در ارتباط روزانه ما دارد. درک دیگران یک هدف اصلی در یادگیری انگلیسی است. در این فرآیند آموزشی اگر معلمان از زبان بدن در تدریس به درستی استفاده کنند، می‌توانند به تاثیر بهتری دست یابند. به عنوان مثال، زمانی که می‌گویند: ” She lives in a very large house ” و یا چشمانشان را با دهان باز در هنگام تکرار این جمله می‌گسترانند : “She is such a beautiful lady “. در نتیجه، دانش آموزان حس عمیق بزرگ بودن اتاق، و یا زیبایی آن خانم را بسیار بهتر درک خواهند کرد.

جمع بندی نهایی

زبان بدن در تدریس می تواند به خوبی هر چه تمامتر به آموزش زبان انگلیسی کمک کند. اگر می‌خواهیم کیفیت آموزش را عمیق‌تر کنیم، باید خستگی مرتبط با سنتی و یکنواخت بودن آموزش را از بین ببریم. در نتیجه‌ی این امر کلاس انگلیسی به لذتی پایدار برای معلمان و دانش آموزان تبدیل خواهد شد. به این منظور که معلمان باید به دانش آموزان خود به شیوه آسانتری آموزش دهند. آن‌ها می‌توانند کلاس کوچک را به یک مغازه، هتل، پارک، و حتی بیمارستان تغییر دهند. زبان بدن در تدریس می‌تواند ابزار خوبی برای بهبود تصورات دانش آموزان و کمک به معلم برای بیان ایده‌ها و نقاط زبانی آن‌ها باشد. به زبان بدن در تدریس، می‌تواند احساسی را بیان کند که ارائه آن به واسطه کلام دشوار تر است.