نقش زبان بدن در تدریس زبان انگلیسی ( قسمت اول)

با اصلاح مداوم روش‌های آموزشی در سراسر جهان، زبان بدن در تدریس به عنوان نوعی زبان شفاهی، نقش بسیار مهمی در تعامل بین معلمان و دانش آموزان ایفا می‌کند. اگر یک معلم تازه کار باشید که قصد دارید در مدرسه، یا آموزشگاه های آزاد مشغول به تدریس زبان شوید، نباید از نقش زبان بدن در تدریس و تاثیر کلی آن بر دانش آموزان غافل بمانید. زبان بدن نه تنها می‌تواند قصد را دقیق‌تر و بطور موثرتر بیان کند، بلکه تدریس را تسهیل کرده، و بهره آموزشی را بهینه تر می نماید.

به همین سبب به کار بردن زبان بدن در تدریس هدف آموزش زبان انگلیسی را بهینه می کند، و اثربخشی را نیز افزایش دهد. این ابزار کاربردی در دستان شما می‌تواند به بهبود توانایی دانش آموزان برای شنیدن، صحبت کردن، خواندن و غیره کمک کند. این مطلب و مطلب آتی با هدف کمک به آموزگاران انگلیسی جهت درک کاربرد زبان بدن در تدریس و تشویق آن‌ها به استفاده از زبان بدنی در کلاس‌ها به منظور کمک به آموزش، به بررسی انواع مختلف زبان بدن و جنبه‌های آن‌ها می‌پردازد.

زبان بدن در تدریس

زبان بدن در تدریس چه نقشی را ایفا می نماید؟

زبان بدن اصطلاحی است، که برای اشکال مختلف ارتباط با استفاده از حرکات بدن به جای، صداها، زبان شفاهی و یا راه‌ های دیگر ارتباطی استفاده می کنند. زبان بدن فرآیند برقراری ارتباط با آنچه احساس می‌کنید و یا فکر کردن به شیوه‌ای است که در آن موقعیت قرار دارید، و بطور کلی شامل حرکت دادن بدن به جای کلمات است.

اگرچه ممکن است آن را زمانی که با دیگران صحبت می‌کنیم و پیام‌هایی را به اطرافیان خود ارسال کنیم، درک نکنیم. زبان بدن در تدریس تمام اجزای بدن را در بر می گیرد. این مبحث شامل رفتارهای غیر کلامی بسیاری است، به عنوان مثال ارتباط چشمی، ژست، حالات بدنی، لمس و غیره. زبان بدن در تدریس می‌تواند اطلاعات متفاوتی ارائه داده و مجموعه‌ای از سیستم هایی را ایجاد کند که همانند سیگنال زبان به گوش و چشم شنونده مخابره می شوند.

همانطور که میدانید، آموزش زبان انگلیسی بخش بسیار مهمی از آموزش و پرورش مدارس یا آموزشگاه های مختلف است؛ و زبان بدن در تدریس در پرورش شخصیت دانش آموزان در نقش مثبتی بازی می‌کند. زبان بدن در تدریس ابزار مهمی است که از طریق آن، افراد یکدیگر را شناخته و می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. همانطور که در بالا اشاره شد، ارتباط غیر کلامی ما تقریبا ۵۰ درصد از ارتباطات روزانه ما را اشغال کرده‌است. در حالی که ارتباطات کلامی تنها ۷ درصد از گفتگو های روزمره را تشکیل می‌دهند. آموزش انگلیسی به کمک زبان بدن در تدریس از سه جنبه ی کلی قابل بررسی است؛ که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

محدودیت دانش آموز در واژگان انگلیسی و توانایی درک زبان اشاره

واژگان انگلیسی چنان فراوان است که دانش آموزان نمی‌توانند همه آن‌ها را به یاد داشته باشند. آنها تنها می‌توانند کلماتی را که به کرات استفاده می‌شوند را درک کنند. با توجه به سطح کنونی و وضعیت عملی دانشجویان، زبان بدن بسیار مورد نیاز است. زبان بدن در تدریس یکی از زبان‌ های پر معنی و غنی، به ویژه در آموزش زبان انگلیسی به شمار می آید. استفاده از زبان بدن در تدریس به شکلی مناسب نه تنها می‌تواند از استفاده از زبان فارسی برای توضیح زبان انگلیسی اجتناب کند، بلکه می‌تواند معلمان و دانش آموزان را برای برقراری ارتباط تشویق کند.

بدین ترتیب، اثربخشی آموزش افزایش خواهد یافت. به عنوان مثال زمانی که یک معلم از دانش آموزان خود می‌خواهد که به تخته‌سیاه نگاه کنند، او فقط باید به تخته‌سیاه اشاره کند، بعد دانش آموزان با وجود این که کلمه کلیدی “تخته‌سیاه” را تشخیص نمی‌دهند مشکل را درک خواهند کرد.

بطور کلی هرچه بیشتر در یک کلاس کنترل داشته باشید، تجربه یادگیری بهتر می‌شود. تا حدی، این امر به این دلیل اتفاق می‌افتد که دانش آموزان در فعالیت‌ های حواس ‌پرت کننده در زمان تدریس، مشارکت می‌کنند. با این حال، اعتقاد اساسی بر این است که معلمان خوب کسانی هستند، که قادرند توجه دانش آموزان خود را به خوبی به درس جلب کنند. و جلب این توجه و اعتماد تنها به لطف ابزار زبان بدن در تدریس ممکن خواهد بود.

تدریس زبان

با اشراف بر این حقیقت کلی در مورد زبان بدن در تدریس دانش آموزان به شما به عنوان معلم احترام می‌گذارند، به درس بهتر از همیشه گوش می‌دهند و علاقه ی بیشتری به آن خواهند ورزید. به همین سبب به جای حواس پرتی بیشتر، آن‌ها واقعا بر روی درس‌ها تمرکز می‌کنند و آنچه که از آنها می خواهید را به بهترین نحو انجام می دهند.

علاقه‌مندی کمتر دانش آموزان به کلاس انگلیسی

برای یک یادگیرنده غیر بومی، یادگیری انگلیسی بسیار خسته‌ کننده خواهد بود. چرا که علاقه، اولین معلم انسان است. در هر زمینه‌ای، اهمیت ندارد که فرد موفق باشد. اول از همه، باید زمان و انرژی زیادی صرف کند. و دوم، باید به آن علاقه ‌مند باشد. علاقه به مطالعه، محرک اصلی یادگیری است. این مسئله می‌تواند تحصیل دانشجویان را تحریک و ارتقا دهد. بنابراین، قبل از هر کلاس، معلمان باید آمادگی خوبی داشته باشند تا مطمئن شوند که دانش آموزان می‌توانند از طریق یک سری از زبان بدن در تدریس علاقه بیشتری به درس داشته باشند. برای مثال یک معلم می تواند خنثی شدن یا به جنب و جوش در آوردن یک کلاس را با کمک زبان بدن در تدریس کنترل نماید. در نتیجه ی این دو مورد اثر بخشی آموزش متفاوت خواهد بود.

دانش آموزان زبان بدن در تدریس معلم را تقلید می‌کنند، گوش می‌دهند و در فعالیت‌های خود سرگرم می‌شوند؛ تا به شرایط مطالعه‌ای وارد شوند، که می‌تواند آنان را به میزان زیادی تحریک کند. در کلاس درس رفتار معلمان اثر اتکا دانش آموزان را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد. گاهی اوقات معلمان در آموزش خود با استفاده از زبان بدنی می‌توانند علاقه دانش آموز را تحریک کرده یا آن را در دم از بین ببرند.

عدم ایجاد جو دلمرده در آموزش زبان انگلیسی

آموزش زبان انگلیسی به عنوان یک زبان خارجی برای دانش آموزان بیشتر مطرح است؛ و نکته ی اصلی آن این است که دانش آموزان برای مدت طولانی، نمی‌توانند علاقه خود را حفظ کنند. و وقتی نتوانند چیزی را که معلمان تدریس می‌کنند درک کنند، به معلم خویش گوش نخواهند داد. در نتیجه ی این امر، جو کلاس ناراحت‌کننده خواهد شد. در همین حال، اگر صداها تنها در خط افقی بمانند، دانش آموزان به زودی علاقه خود را از دست خواهند داد. و هیچ شئ دیگری نیز نمی‌تواند بر روحیه آنان تاثیر بگذارد.

به منظور جلب توجه هر دانش‌آموز، معلمان باید به آنها نگاه کنند. زبان بدن در تدریس معلمان توجه دانش آموزان را جلب می‌کند، به آنها کمک می‌کند دانش ارائه شده را درک کنند و شور و شوق خود را افزایش دهند. بدین ترتیب است که، معلمان می‌توانند به هدف بهبود نتایج آموزش دست یابند. چرا که در کلاس ‌های آموزش زبان انگلیسی، زبان بدن در تدریس باید به طور متناوب برای بهبود اثربخشی آموزش و پرورش توانایی دانش آموزان استفاده شود.

زبان بدن

هنر استفاده از حالات صورت در زبان بدن در تدریس

صورت “زبان جهانی” در جامعه انسان ها و البته زبان بدن در تدریس است. انسان‌ها می‌توانند عواطف و احساسات خود را از طریق حالت ‌های چهره، مانند شادی، اندوه، و ترس نمایش دهند. بنابراین، معلمان باید بدانند چطور از حالت‌های مختلف صورت برای مقابله با وضعیت ‌های متفاوت که در کلاس ظاهر می‌شوند، استفاده کنند.

اگر یک معلم می‌تواند حالات چهره خود را خیلی خوب به کار ببرد، جو مطالعه خوبی ایجاد کرده، و تاثیر تحصیلی خود را افزایش خواهد داد. به عنوان مثال، زمانی که یک دانش ‌آموز پاسخ اشتباهی می‌دهد، آیا معلم او را با یک چهره خشمگین مورد انتقاد قرار می‌دهد؟ یا فقط با لبخند او را تشویق می‌کند؟ پاسخ به خودی خود بدیهی است. مطالعه انگلیسی برای بسیاری از دانشجویان نسبتا دشوار است. از این رو، معلمان باید دانش آموزان را در مراحل مختلف یادگیری کاملاً خوش بین و مجذوب حفظ کنند.

نگه داشتن لبخند یک وظیفه جادویی را در بر دارد. برخی از استادان خبره در این راه، اظهار می کنند که: “معلمان باید از لبخند برای غلبه بر ذهن دانش آموزان استفاده کنند“. یک معلم خوب انگلیسی باید لبخند گرم خویش را به عنوان زبان بدن در تدریس داخل کلاس ببرد. یک لبخند گرم می‌تواند به دانش آموزان اجازه دهد که در محیط احساس راحتی داشته باشند. اما معلم چطور این کار را می‌کند؟ معلمان می‌توانند برخی از داستان‌ های خنده‌دار در زبان انگلیسی را برای دانش آموزان تعریف کرده، یا به آن‌ها اجازه بازی کوتاه بدهند. معلمان و دانش آموزان می‌توانند روابط خود را تحت یک فضای راحت حفظ کنند.

یک فیلسوف زمانی اظهار می کرد: ” تحصیل و آموزش هر دو بسیار مهم هستند. اما این بدان معنا نیست که معلمان باید چهره خشنی از خود در کلاس ارائه دهند.” بنابراین به خاطر سپردن چنین نکته ای، اهمیت ماجرا را پیش چشمتان به عنوان یک معلم قرار خواهد داد. هنگامی که دانش آموزان نمی‌توانند توجه خود بر روی موضوع یا متن مورد نظر متمرکز کنند، معلم می ‌تواند برای جلب توجه، از برخی حالت‌ های استثنایی برای چهره در زبان بدن در تدریس استفاده نماید.

برای جمع‌بندی، اگر یک معلم می‌تواند به طور دیپلماتیک از چهره صورت خود استفاده کند، می‌ تواند نتیجه تدریس کامل کلاس درس را به آسانی و در بهترین شرایط دریافت کند. در مطلب آتی بر نوع آموزش تاکید بیشتری خواهد شد.