تفاوت و کاربرد های تکنولوژی های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در چیست؟
در دنیای تکنولوژی، یکی از بحث مشترک بحث، تکنولوژی واقعیت افزوده (AR) در برابر تکنولوژی واقعیت مجازی (VR) می‌باشد. تفاوت بین این دو چیست؟ آیا شباهت‌هایی هم وجود دارد؟ این مطلب را بخوانید تا اطلاعات بیشتری پیدا کنید.
تکنولوژی واقعیت مجازی (VR) در مقابل تکنولوژی واقعیت افزوده (AR)
برای کمک بیشتر در پاسخ به سوالات مربوط به AR در برابر VR، اجازه دهید؛ هر دو را به طور مفصل تعریف کنیم. اکنون با واقعیت مجازی آغاز می کنیم. تکنولوژی VR نماد واقعیت مجازی است. این تکنولوژی در اواخر قرن نوزدهم آغاز شد. مفهوم آن هم بسیار ساده است: واقعیت مجازی جایگزین دنیای کاربری، با یکی از ابزارهای دیجیتال انتخاب شده توسط کاربر می شود.
در تکنولوژی واقعیت مجازی، سنسورها در داخل تجهیزات سیگنال هایی را به مغز تان ارسال می‌کنند؛ و درک شما از آنچه که شما می‌بینید را تغییر می‌دهد. و به تجربه موجود در آن دنیا اضافه می کند. در این حالت احساس می‌کنید که به اطراف حرکت می‌کنید و با اشیا مجازی درون محیط شبیه سازی شده هم، تعامل برقرار می کنید.
کاربران یک هدست VR یا یک صفحه نمایش روی صفحه ای که از یک یا دو نمایشگر کامپیوتری تشکیل شده است، به طور کامل در این تجربه غوطه ور می شوند. برخی از انواع تنظیمات آن کاملا ابتدایی هستند. که شامل استفاده از عینک های پیچیده واقعیت مجازی است؛ که به سادگی نگه داشتن یک مقوای نازک گوشی هوشمند می باشد.
واقعیت افزوده چیست و چه کاری انجام می دهد؟
تجهیزات استفاده کننده از اقلام دیجیتالی واقعیت تقویت شده یا واقعیت افزوده، بر روی عناصر دنیای واقعی متمرکز هستند. فن‌آوری واقعیت افزوده (AR) به شما این امکان را می‌دهد؛ که درک خود از جهان اطراف را در زمان واقعی به راحتی تشخیص دهید. و به راحتی، آیتم های مجازی را از موارد موجود متمایز کنید.
شما می‌توانید از تبلت یا گوشی هوشمند خود، برای دیدن این محصولات تولید شده با کامپیوتر استفاده کنید. توسعه دهندگان تکنولوژی واقعیت افزوده همچنین، اقلامی مانند عینک یا سایر پوشش های افزودن نور را نیز در دسترس تان قرار می‌دهند؛ تا آن‌ها را نیز به خوبی مشاهده کنید.
تجهیزات واقعیت افزوده، قدرت کمتری نسبت به تجهیزات VR دارند. زیرا شما تنها عناصر کامپیوتری را به جای ایجاد یک دنیای کاملا دیجیتالی اضافه می‌کنید. محبوب‌ترین استفاده از AR تا به امروز را با شرکت Pokémon Go که در سال ۲۰۱۶ در اختیار نینتندو قرار گرفت، شاهد هستیم. با استفاده از واقعیت افزوده موبایل، کاربران زمان خود را صرف تعقیب Pokémon دیجیتالی می‌کنند. که فقط با دانلود این برنامه بر روی دستگاه های همراه، نمایش داده می شوند.
AR در مقابل VR: واقعیت مجازی و واقعیت افزوده چگونه هستند؟
واقعیت مجازی باعث ایجاد یک محیط کاملا دیجیتالی، با تمام عناصر غیر واقعی می شود. در همین حال، AR آنچه را که شما با اضافه کردن تصاویر ایجاد شده توسط کامپیوتر به این نما با استفاده از وسایل مختلف می‌بینید؛ را افزایش می‌دهد. واقعیت مجازی، نیازمند این است که یک هدست VR یا یک مورد از تجهیزات به ظاهر سنگین برای ایجاد یک تجربه همه جانبه، در اختیار داشته باشد. برخی از کاربردها به تجهیزات اضافی همانند یک کنترل کننده دستی نیاز دارند؛ تا مزیت کامل این تجربه را به ارمغان بیاورند.
وسایل VR نیز باید مشکلات را با انتشار و تحرک نور، در حالی که در محیط مجازی به طور کامل غوطه‌ور می‌شوند، کاهش دهند. به عنوان مثال، انتخاب کردن اشیا بدون اینکه فرد قادر به احساس آن باشند. در مقابل، واقعیت افزوده تنها یک نوع ابزار هوشمند برای لذت بردن از تجربه آن توسط کاربر، نیاز دارد. برنامه Snapchat نوعی از این تکنولوژی است؛ که کمک می کند افراد تصاویر دیجیتالی را بر روی صورت خود قرار دهند. و سپس آن را با دیگران به اشتراک می گذارند.
با وجود این تکنولوژی ها در چه موقعیتی قرار داریم؟
عمدتا شرکت های بزرگ بیشتری در ایجاد فن‌آوری خود با تجربیات واقعیت مجازی سرمایه‌گذاری می‌کنند. برای مثال، YouTube راهی برای کاربران فراهم می‌کند تا لوازم خود را به هم وصل کنند؛ و ویدئو را از دید ۳۶۰ درجه ببینند. برنامه Google Cardboard به شما این امکان را می‌دهند؛ که بدون رفتن به یک مکان از آن بازدید کنید. صعود به کوه اورست و دیدن فوران آتشفشان در هاوایی نمونه های کوچک این مورد به شمار می آیند.
به نظر می‌رسد که واقعیت افزوده به علت هزینه های پایین ایجاد برنامه ها، پیشرفت بیشتری در جریان اصلی کاربردی دارد. در حال حاضر به روزرسانی های گوگل از تکنولوژی Google Glass استفاده می‌کنند. که به کاربران اجازه می‌دهد به جای استفاده از یک ابزار دستی، دوربین را بر روی حالت پیشرفت دیجیتالی قرار دهند.
پذیرش واقعیت مجازی در حال حاضر هنوز برای برخی از بخش های علاقه مندان به تکنولوژی به صورت محدود باقی مانده است. مخترعین به دنبال راه هایی برای استفاده از محتوای (VR) هستند؛ که برای بسیاری از کاربردهای عملی مناسب بوده و آن را به جریان اصلی تبدیل می‌کند.
اتخاذ یک اتصال ۵G باید به بهبود چشم‌انداز توسعه برای واقعیت مجازی و نیز واقعیت افزوده کمک کند. این امر مسائل را با تاخیری کاهش می دهد؛ که اغلب این تکنولوژی ها را به ستوه می‌آورد. همچنین این اتصال برای افزایش کنترل ترافیک بالای کاربران، و کارایی شبکه کارهای زیادی انجام می دهد.
فن‌آوری های مشابه دیگری در این رابطه وجود دارند؟
اکتشاف واقعیت افزوده در مقابل VR باعث تولد دیگر فن‌آوری های تکمیل شده است. واقعیت ترکیبی (مانند ویندوز)، بخشی از امکانات هردوی آن‌ها را نشان می دهد. شما اجازه دارید تا یک سوم از محیط واقعی خود را به دست آورید. و در واقع با آن‌ها تعامل داشته باشید.
در اصل روشی که با واقعیت مجازی استفاده می شود، قابل تعامل است. این کار شما را بیشتر به یک محیط قابل لمس نسبت به واقعیت افزوده استاندارد، سوق می‌دهد. در این حالت، بدون اینکه به دنیای کاملا دیجیتالی تبدیل وارید شوید، می توانید کمی از واقعیت ایجاد شده استفاده کنید.
استفاده از واقعیت افزوده در برابر واقعیت مجازی، تفاوت های بسیاری دارد. که آن‌ها را از هم متمایز می‌سازد، اما این دو نیز مشابه روشی هستند که به شما اجازه می‌دهند دنیا را ببینید. با این دو امکان، تجربه های مجازی می تواند بسیار جذاب و سرگرم کننده باشد.
دیدگاهتان را بنویسید